materiał (podłoża): papier
technika: drzeworyt wzdłużny
tech. zdobnicza: kolorowanie przy użyciu patronu
wymiary: 43 x 33 cm
datowanie klocka drzeworytniczego:
1799
opis:
Wizerunek Chrystusa Ukrzyżowanego otoczonego wotami. Postać wraz z krzyżem dominuje nad pozostałymi częściami kompozycji. Krzyż dotyka końcami ramion brzegów drzeworytu o formie prostokąta stojącego, obramowanych dwoma równoległymi liniami różnej grubości. Chrystus został ukazany zwrócony w lewo, z lekko pochyloną głową w koronie cierniowej, otoczoną aureolą o obrębie ozdobionym drobnymi podwójnymi łukami. Ma twarz o przymkniętych oczach, z puklem włosów opadającym na prawe ramię, odkrytym lewym uchem. Ciało Chrystusa jest osłonięte perizonium z ząbkowanym brzegiem, związanym przy obu bokach, z tkaniny we wzór roślinny na tle drobnych kropek. Krople krwi wypływają z ran w dłoniach, stopach i boku, ciekną po czole, prawej piersi i lewej nodze. Plastyczność postaci nadają liczne drobne i dłuższe cięcia, ukazujące szczegóły anatomiczne. Faliste linie oddają strukturę drewna, z którego skonstruowano krzyż. Na pionowej belce widnieje esowaty titulus z napisem „I.N.R.I.”. W tle rozmieszczono wota ukazujące głównie ludzi i sceny związane z cudami doznanymi w sanktuarium w Kobylance lub za przyczyną Chrystusa Kobylańskiego. Na poziomej belce krzyża widnieją dwa wota w kształcie serc opatrzonych monogramami „IHS” i „MARYA”. Po bokach Chrystusa ukazano, liczne tabliczki wotywne zawieszone na wstążkach z kokardami i oprawione w ozdobne ramki , ukazujące cudownie uratowanych lub proszących o interwencję. Pod ramionami Ukrzyżowanego umieszczono podłużne tabliczki wotywne z wyobrażeniem figurek niemowląt w powijakach. Po lewej od góry przedstawiono: kwadratowy portret kobiety, tonącego na owalnej tabliczce, półpostać osoby upadającej pod walącą się budowlą w owalu, kobietę klęczącą nad niemowlęciem na tabliczce w formie prostokąta stojącego. Poniżej tabliczki ukazującej niemowlę, bliżej postaci Chrystusa widnieje popiersie kobiece, a poniżej serce z wyobrażoną na jego powierzchni twarzą i rękę zawieszoną na kokardzie. Po prawej od góry ukazano: portret mężczyzny w ozdobnej ramce, w owalu postać opuszczaną przez szatana, niżej osobę wyłaniającą się z trumny, zaś u dołu - parę małżonków klęczących nad półleżącym dzieckiem. Pod tabliczką wotywną ukazującą niemowlę podwieszono na kokardzie popiersie mężczyzny, zaś przy brzegu perizonium serce z dwoma uszami na powierzchni, zaś u dołu, na łańcuchach: kłódkę i fragment okowów – obręcz. Wzdłuż dolnego brzegu został wykonany napis, zamknięty w poziomym polu, przerwanym dolną częścią krzyża: „ OBRAZ PANA JEZVS KOBEYLANSKIEGO+1799”. Drzeworyt został pomalowany, prawdopodobnie przy pomocy szablonu, farbą ugrową i czarną w różnych odcieniach. Ugrowe są : korona cierniowa, krople krwi, perizonium, tło przedstawienia na czworobocznych plakietach. Czarny: krzyż i zarost Chrystusa.
motyw ikonograficzny:
aureola
,
Chrystus Kobylański
,
Chrystus na krzyżu
,
diabeł
,
kajdany
,
kłódka
,
korona cierniowa
,
perizonium
,
wotum (chory)
,
wotum (dziecko)
,
wotum (głowa)
,
wotum (kobieta)
,
wotum (mężczyzna)
,
wotum (ręka)
,
wotum (serce)
,
wotum (tonący)
stan zachowania: uszkodzony
napisy i znaki:
OBRAZ PANA JEZVS KOBEYLANSKEGO+1799
,
(u dołu)
I.N.R.I
,
(u góry, nad głową Chrystusa)
IHS
,
(u góry, na poziomej belce krzyża)
MARYA
,
(u góry, na poziomej belce krzyża)
numer inwentarza: MC/S/5380
uwagi:
Drzeworyt pochodzi ze zbiorów Generalnego Wikariatu. Ks. Józef Londzin (1862-1929) prezes PTL i burmistrz Cieszyna , już w roku 1896 zainicjował gromadzenie zabytków polskiej przeszłości z terenu Śląska Cieszyńskiego, optował też za powstaniem muzeum gromadzącego rozproszone kolekcje. Decyzją biskupa Lisickiego w 1929 roku zbiory Generalnego Wikariatu miały miały trafić do Katowic. Ostatecznie odbitka znalazła się jednak wraz z innymi zbiorami, w tym zgromadzonymi przez Polskie Towarzystwo Ludoznawcze działające w Cieszynie w miejscowym muzeum, które w 1935 roku scaliło zbiory pochodzące z różnych placówek. Zwiedzających przyjęło w 1931 roku. Od lat 90.XX w. nosi nazwę Muzeum Śląska Cieszyńskiego. Dawny numer inwentarzowy odbitki: I.1521.