materiał (podłoża): papier
technika: drzeworyt wzdłużny
tech. zdobnicza: kolorowanie
wymiary: 15 x 9,2 cm
datowanie odbitki graficznej:
po 1842?
opis:
Kompozycja ujęta w prostokąt stojący, przedstawia św. Jana Nepomucena ukazanego konwencjonalnie. Święty przedstawiony w całej postaci, frontalnie, z głową pochyloną na lewo. Ukazany w stroju kanonika: w czarnej sutannie, białej komży do kolan, pelerynce, okrywającej ramiona. Z szyi zwisa stuła, której fragmenty widoczne są na komży. Głowa Świętego okryta biretem, otoczona nimbem w formie obręczy z gwiazdkami. W prawej dłoni św. Jan Nepomucen trzyma krucyfiks, w lewej palmę męczeńską. Święty stoi na postumencie, ukazanym na tle schematycznie przedstawionego mostu z dwoma obeliskami, zwieńczonymi kwiatami. Po bokach dwie kolumny, połączone łukiem z ornamentem roślinnym. W dolnej części kompozycji nieukończony napis. Drzeworyt ręcznie kolorowany farbami transparentnymi w kolorach niebieskim (ultramaryna) i ugrowym
stan zachowania: dobry
numer inwentarza: 60012 MEK
uwagi:
Odbitka odnaleziona została w 1982 roku w Żołyni u miejscowego stolarza wraz z innymi drzeworytami. Zespół odbity z klocków, datowanych na lata 1842-1888, składa się z 9 odbitek.Wszystkie drzeworyty wiązane są z warsztatem leżajskim. Niektóre sygnowane inicjałami K.S (Ksawery Stankiewicz) lub T.B (Tomasz Bąkowski). Aleksandra Jacher -Tyszkowa sugeruje, że wizerunek ze św. Janem Nepomucenem powstał w warsztacie Bąkowskich.
Św. Jan Nepomucen (ok. 1350-1393) - kanonik przy Katedrze św. Wita w Pradze, spowiednik królowej Zofii Bawarskiej. Według tradycji, po odmowie ujawnienia tajemnicy spowiedzi królowej, skazany przez króla Wacława na tortury, a następnie utopiony w Wełtawie. Czczony jako patron spowiedników i szczerej spowiedzi. Orędownik w czasie powodzi, oraz tonących, patron mostów. Schemat ikonograficzny, pojawiający się w sztuce ludowej, powielany także przez popularne grafiki dewocyjne, często wzorowany jest na figurze, umieszczonej na moście Karola w Pradze.