datowanie klocka drzeworytniczego:
1701-1750
datowanie odbitki graficznej:
1921
opis:
Drzeworyt w kształcie prostokąta stojącego, ukazuje wielopostaciową kompozycję otoczoną bordiurą ornamentowaną wzorem geometrycznym, w górze umieszczono pole z fragmentarycznie czytelnym napisem wykonanym szwabachą. Na pierwszym planie scena Ukrzyżowania na Golgocie ujęta w arkadę. Centralnie ukazany Chrystus na krzyżu, który ma biodra osłonięte perizonium z węzłem na lewym boku, jego głowę otacza aureola promienista. Krzyż zwieńcza titulus, u dołu widnieje czaszka Adama leżąca na skrzyżowanych piszczelach. Z lewej strony stoi Matka Boska, z prawej św. Jan Ewangelista, obie postacie ujęte konwencjonalnie (w długich fałdowanych szatach, z rękami złożonymi na piersi, głowami otoczonymi aureolami). Na drugim planie widać starotestamentową scenę z Księgi Liczb (21:9), tj. Mojżesza pośród ludzi, spoglądających na miedzianego węża zawieszonego na drzewcu, w oddali namioty i góry. Kompozycja wykonana cienką, precyzyjną kreską, światłocień oddany gęstym szrafowaniem.
motyw ikonograficzny:
aureola
,
Chrystus na krzyżu
,
krzyż
,
Mojżesz
,
Najświętsza Maria Panna
,
święty Jan Ewangelista
,
titulus
,
zwierzę (wąż)
stan zachowania: dobry
numer inwentarza: Gr.Pol.17237 MNW
uwagi:
Przykład drzeworytu nieludowego w Tece Łazarskiego, prawdopodobnie ilustracja książkowa. J.Kieszkowski datuje drzeworyt na pierwszą połowę XVIII wieku, jako pierwowzór wskazuje grafikę Albrechta Durera.