datowanie klocka drzeworytniczego:
2017
opis:
Kompozycja ujęta w prostokąt stojący, obwiedziona grubą linią. Centralnie ukazane w całej postaci tulące się do siebie św. Anna ( z prawej) i Maria. Obie w długich do ziemi, prostych, jasnych sukniach, spod których wystają bose stopy. Ich głowy otaczają okrągłe nimby. Głowa św. Anny nakryta welonem spływającym na ramiona. U Marii włosy opadają na ramiona. W lewej ręce św. Anna trzyma zapisany zwój. Prawą ręką obejmuje córkę, której dłonie złożone są w geście modlitewnym na wysokości piersi. Po bokach obu postaci po trzy schematycznie ujęte, wielopłatkowe kwiaty. W górnej części, w narożach 2 symetryczne ornamenty roślinne. W dolnej części, na wydzielonym polu napis.
stan zachowania: dobry
numer inwentarza: klocek 12
uwagi:
Drzeworyt przygotowany został w ramach projektu autorskiego "Nasi patronowie w ludowym drzeworycie kaszubskim", na który Włodzimierz Ostoja - Lniski otrzymał Stypendium Marszałka Województwa Pomorskiego dla twórców kultury w 2017 roku. Owocem projektu był cykl drzeworytów i odbitek, które w dniach 2-31 X 2017 r. zaprezentowane zostały (odbitki czarno-białe, kolorowane oraz obrazy na szkle uzupełnione drzeworytami) na wystawie w Centrum Informacji Turystycznej w Czersku.
Włodzimierz Ostoja-Lniski swoją przygodę ze sztuką rozpoczął jako nastolatek. Pierwsze jego prace inspirowane były rzeźbami kaszubskiego artysty ludowego - Władysława Licy. Przez następne lata rzeźba w drewnie stała się formą artystycznej ekspresji Ostoi – Lniskiego. Jego twórczość wielokrotnie była nagradzana na konkursach oraz prezentowana w Polsce i za granicą. W 2002 roku artysta przyjęty został w poczet członków Stowarzyszenia Twórców Ludowych. W tym czasie zainteresował się także malarstwem. Fascynacja dawną twórczością ludową regionu skłoniła go do pierwszych prób malowania na szkle. Obrazy tego typu popularne na Kaszubach w XIX wieku, często uzupełniane fragmentami grafik, przetrwały w postaci nielicznych zabytków, zachowanych w kilku muzeach. I właśnie one stały się inspiracją dla Włodzimierza Ostoi – Lniskiego, który podjął próbę wskrzeszenia zapomnianej już na Kaszubach techniki, łączącej malarstwo na szkle i drzeworyt. Pierwsze wykonane grafiki z założenia miały być jedynie elementem obrazów na szkle. Z czasem drzeworyt tak zafascynował artystę, że stworzył cykl klocków, z których wykonane odbitki stanowiły już autonomiczne prace. Powstała ciekawa seria z przedstawieniami hagiograficznymi, mariologicznymi i chrystologicznymi, nawiązująca do tradycyjnych dla dawnej sztuki ludowej tematów. Charakterystyczna gruba kreska, brak szrafowań i powściągliwość w dekoracji nadają drzeworytom indywidualny charakter. Artysta ostatnio dodatkowo eksperymentuje, tworząc serie drzeworytów ukazywane w trzech odsłonach: obok surowych, nie kolorowanych grafik zestawia takie same odbitki kolorowane a także te wkomponowane w obrazy na szkle. Wykonał też kilka litografii.
Obecnie Włodzimierz Ostoja-Lniski należy do nielicznych współczesnych twórców nieprofesjonalnych, którzy odważyli się na nowo powrócić do trudnej techniki drzeworytu, zarzuconej przez ludowych artystów w połowie XIX wieku
Prace Władysława Ostoi-Lniskiego znajdują się w wielu muzeach i kolekcjach prywatnych.
obiekty związane:
5000001436
odbitka graficzna z klocka drzeworytniczego jednostronnego
Święta Anna