datowanie klocka drzeworytniczego:
1746
opis:
W prostym obramowaniu z grubej linii, pośrodku umieszczono owal z przedstawionym do bioder świętym apostołem. Zwrócony w prawo, trzyma w dłoniach po lewej stronie, prostokątny obraz z wizerunkiem Jezusa, którego głowa na czarnym tle jest otoczona aureolą. Św. Juda Tadeusz ma na sobie pofałdowane szaty, a jego lekko pochyloną głowę z licznymi promieniami otacza półkolista aureola ozdobiona na obrzeżeniu ornamentem geometrycznym. Rozsiewa ona wiązki promieni, które ukazane na czarnym tle wypełniają wnętrze owalu. Jest obramowany wypukłym ciągłym ornamentem pasowym z szeregowo ułożonych stylizowanych kamieni szlachetnych - pojedynczych form owalnych przedzielonych parami wypukłych perełek. Wizerunek świętego apostoła trzymają pulchne nagie aniołki z rozwiniętymi skrzydłami, czarnymi włosami i twarzami skierowanymi na boki. Ukazany po prawej stronie ma wokół bioder opaskę z udrapowanej tkaniny. Aniołki mają nad głowami i u stóp obłoki. Głowy dwóch innych aniołków są widoczne w dolnych rogach odbitki. Są jedynie fragmentami całych postaci, które podtrzymują owal dołem. Widać to na fragmencie odbitym z rewersu klocka, znanym z innych kolekcji. Tam także istnieje rozbudowana inskrypcja, oraz napis odnoszący się do roku powstania deski i jej wykonawcy.
stan zachowania: uszkodzony
uwagi:
Dwustronna deska pozwalała na wykonanie odbitek na dwóch arkuszach, które sklejano by uzyskać obraz świętego Judy Tadeusza z inskrypcją u dołu. Zachowany drzeworyt jest odbitką awersu deski. Porównanie odbitek zachowanych w innych zbiorach pozwala przypuszczać, że przedstawienia na obu stronach klocka drzeworytniczego były odwrócone w stosunku do siebie o 180 stopni. Drzeworyt został poddany konserwacji.
Św. Juda Tadeusz był jednym z dwunastu apostołów, jest zaliczany do grona męczenników i świętych kościoła katolickiego i prawosławnego. Określany jest jako "Juda Jakubowy", co może oznaczać zarówno syna Jakuba, jak i brata Jakuba. Teksty biblijne wskazują na jego pokrewieństwo z Jezusem. Był pierwszym apostołem, który wyruszył głosić Dobrą Nowinę. Działał w Mezopotamii i Persji. Poniósł śmierć męczeńską. Jest pochowany w bazylice św. Piotra w Rzymie. Przedstawiany z pałką lub włócznią (na pamiątkę swej śmierci), barka rybacką, krzyżem, laską, albo z obrazem przedstawiającym oblicze Jezusa (mandylionem). Ten wizerunek nawiązuje do opowieści w tradycji wschodniej, wiązanej z postacią Tadeusza z Edessy. Hagiografia katolicka utożsamia obie osoby. Edessa - obecnie Urfa w Turcji, była w czasach apostoła stolicą małego królestwa. Jego władca król Abgar był zarażony trądem. W liście poprosił Chrystus, którego cuda były już znane, o przybycie i uleczenie. Chrystus obiecał, że gdy wypełni swe przeznaczenie, pośle doń jednego ze swych uczniów. Juda Tadeusz po pojawieniu się w Edessie rozpoczął swą działalność misyjną, zasłynął też z uzdrowień. Gdy przybył do Abgara król ujrzał jasność i nieznaną mu zjawę na obliczu apostoła. Wiara władcy, została nagrodzona, a on sam i jego syn uleczeni. Inna wersja głosi, że król Edessy został uzdrowiony cudownym obrazem Pańskiego Oblicza. Kult św.Judy Tadeusza w XVIII wieku nasilił się w Polsce i Austrii, gdzie uważano go za patrona spraw trudnych i przegranych.
obiekty związane:
5000000853
odbitka graficzna z klocka drzeworytniczego dwustronnego
Święty Juda Tadeusz