datowanie odbitki:
1801-1900
opis:
Drzeworyt w kompozycji pionowej, ujęty w podwójna ramkę, ukazuje Świętego Mikołaja w całej postaci, w aureoli, w stroju biskupa, prawą ręką błogosławi, w lewej trzyma pastorał. Na ziemi po prawej świętego stoi beczka z trzema wskrzeszonymi w cudowny sposób młodzieńcami, po lewej sylwetka zwierzęcia (wilk?). Zwraca uwagę infuła na głowie św. Mikołaja i kapa na ramionach, dekorowane wzorem roślinnym. W oddali po obu stronach budowle z wieżyczkami i krzyżami na szczytach. W lewym górnym narożniku na tle czarnych obłoków Oko Opatrzności z wiązkami promieni, w prawym półkola obłoków, niżej dwie gwiazdy ukazane jako koła z krzyżem w środku i punktami promieni po obwodzie. Przestrzeń nieba jasna. Wizerunek oddany płasko, skrótowo, szereg jego elementów zaznaczono gęstymi liniami kreskowania o zróżnicowanym układzie, wzór roślinny na szatach wykonany białorytem.
motyw ikonograficzny:
aureola
,
infuła
,
kościół
,
młodzieniec
,
Oko Opatrzności
,
pastorał
,
święty Mikołaj
stan zachowania: dobry
numer inwentarza: 82159 MNW
uwagi:
Święty Mikołaj (ok. 270-352) biskup, cudotwórca, czczony przez chrześcijan Wschodu i Zachodu. Pochodził z Azji Mniejszej, słynął z pobożności, dobroczynności, hojności i bezinteresownej pomocy. Obdarzony szczególną łaską czynił wiele cudów. Jego atrybutami są: troje dzieci lub młodzieńców w cebrzyku, których według legendy cudownie wskrzesił, trzy złote kule na księdze lub w dłoni, które symbolizują posag, jaki miał podarować biednym pannom, pastorał, infuła (mitra) i księga będące oznaką godności biskupiej, wilk i koń, gdyż według przekonań ludowych święty chroni zwierzęta hodowlane przed wilkami. Wspomnienie liturgiczne 6 grudnia.
Odbitka pochodzi z kolekcji Wiktora Gomulickiego, następnie trafiła do kolekcji Dominika Witke-Jeżewskiego, który przekazał ją w darze do Muzeum Narodowego w Warszawie w 1931 r. Link do bazy Muzeum Narodowego w Warszawie: http://cyfrowe.mnw.art.pl/dmuseion/docmetadata?id=9959