BAZA
DRZEWORYTÓW

Baza Danych

00000382
materiał (podłoża): papier
technika: drzeworyt wzdłużny
tech. zdobnicza: kolorowanie
wymiary: 27,7 x 15,2 cm
miejsce powstania: Warszawa miejsce pozyskania: Drzewce
datowanie odbitki graficznej: 1921
opis: Kompozycja ujęta w prostokąt stojący. Centralnie ukazana karawaka - krzyż z dwoma poprzecznicami i charakterystycznymi zakończeniami w formie kwiatów kąkolu oraz z brzegami obwiedzionymi "ząbkami". Pośrodku krzyża, w mandorli kielich z Hostią. Po obu jego stronach napis. Ramiona karawaki wypełnione są podwójnym rzędem liter, które składają się na skrót modlitw w języku łacińskim, umieszczanych na krzyżu św. Benedykta. Zniekształcone słowa modlitwy umieszczone są także nad krzyżem, w dolnej części kompozycji oraz na obramieniu. Nad górną częścią karawaki umieszczone są także małe, schematycznie ukazane gwiazdki. Na rewersie "9" odręcznie.
motyw ikonograficzny: kielich mszalny , krzyż
stan zachowania: dobry
napisy i znaki: ECCEPANIS ANGELORU , (wokół kielicha) CRX SANCTI PATRISBENEDIC , (nad krzyżem) CONTRAVPESTEM KONTRA PRESTIGI LAUD ETUR SANCTI SSIMUMSA CRAMENTUM , (w dolnej części kompozycji) ECE + CRUCEMDOMINI (...)ITE PARTES ADVERSAE VICITLEO DETRIBUIUDAREX DA VIDALLELUIA ALLELUIAMISI , (na obramowaniu kompozycji)
numer inwentarza: MMP/E/5926
uwagi: Drzeworyt przedstawia karawakę, zwaną także krzyżem morowym lub postrachem demonów. Karawaki były popularnymi od XVI wieku talizmanami, mającymi chronić przed zarazą, anomaliami pogody, nieszczęściami i nagłymi zgonami. Jest to krzyż o dwóch belkach poprzecznych, z których zwykle górna bywa krótsza od dolnej. Na jego powierzchni umieszczone są krzyżyki (7) i litery(zwykle 18), będące skrótami nakazanych znaków, oraz modlitw i wezwań. Karawaka wiązana jest z hiszpańskim miastem Caravaca, w którym co najmniej od XIII wieku znajdował się pektorał z relikwiami Krzyża Świętego, otaczany kultem. Kult karawaki rozprzestrzenił się w całej Hiszpanii a później także w innych krajach Europy a nawet na innych kontynentach, szczególnie po Soborze Trydenckim. Repliki krzyża hiszpańskiego wykonywano z różnych metali i drewna. Ubożsi zadowalali się karawakami odbitymi na papierze (miedzioryty, drzeworyty). Te niewielkich rozmiarów, przybierające niekiedy formę medalika, noszono przy sobie, na przykład zawieszając na szyi. Duże, drewniane krzyże - karawaki stawiano na skraju wiosek, czy miast. Papierowe odbitki naklejano także na drzwi domów, by strzegły ich mieszkańców przed złymi mocami, chorobami i przeciwnościami losu. Drzeworyt z przedstawieniem karawaki nie pojawia się w innych tekach Zygmunta Łazarskiego. Odbitki z tego samego klocka przechowywane są między innymi w zbiorach Muzeum Etnograficznego w Krakowie, Muzeum Narodowego w Warszawie, nie są jednak łączone z Teką. Nie są również kolorowane. Prezentowany drzeworyt jest barwiony oraz dodatkowo obwiedziony czarną ramką wykonaną tuszem.
fotografia: Piaskowski, Grzegorz , 2012
obiekty związane:
5000000322 teka grafik Teka Łazarskiego w Muzeum Mazowieckim w Płocku
opracowanie dokumentu: Skoczeń-Marchewka, Beata, 2012.10.31,
instytucja: Muzeum Etnograficzne im. Seweryna Udzieli w Krakowie
.
.
Moja galeria / Loguj
Login
Hasło
Midas Browser
Powered by Midas Browser ©