materiał (podłoża): papier
technika: drzeworyt wzdłużny
tech. zdobnicza: kolorowanie ręczne
wymiary: 17,2 x 12,5 cm
datowanie drzeworytu:
1801-1850
opis:
Na 1. planie ukazana św. Korona, rozpięta pomiędzy dwoma drzewami i przywiązana do nich sznurami za ręce i nogi. Święta ukazana w suto marszczonej sukni z długimi, szerokimi rękawami oraz gorsecie, opinającym kibić. Dolna część sukni pomalowana brązową, transparentną farbą. Głowa męczennicy zwieńczona koroną, opromieniona. Na plecy i ramiona spływają z głowy długie, proste włosy, podmalowane brązową farbą. Twarz lekko skierowana na prawo. Policzki zaznaczone różowo-oranżową plamą. Nad Świętą dwie skrzyżowane gałęzie palmy, nad nimi trzy korony, symbolizujące Trójcę Świętą. W dolnej części kompozycji, w głębi z prawej budynek z wieżą, przed nim pole. Poniżej napis, obcięty w dolnej części, Obrazek ujęty w proste, drewniane ramki, zaszklony. Wymiary obrazka podane w ramach.
stan zachowania: dobry
numer inwentarza: E/550/MT
uwagi:
Św. Korona - syryjska męczennica, która wraz ze swym mężem, św. Wiktorem miała zostać skazana na rozpięcie między dwoma drzewami. W polskiej ikonografii przedstawienie bardzo rzadkie. Drzeworyt w 1913 r. otrzymał od Podwikowej z Białki Tatrzańskiej Ignacy Moczydłowski. Za pośrednictwem Bronisława Piłsudskiego podarował do Muzeum Tatrzańskiego w tym samym roku.