materiał (podłoża): papier
technika: drzeworyt wzdłużny
tech. zdobnicza: kolorowanie ręczne
wymiary: 25,5 x 22 cm
miejsce pochodzenia: Podhale
opis:
Fragment drzeworytu (prawa górna część). Centralnie ukazany Jezus w brązowej szacie. Na zachowanym fragmencie widnieje większa część jego głowy i ramion. Na piersiach Chrystusa częściowo widoczny szkaplerz z krzyżem i niebieskimi polami oraz sznur. Twarz wyrazista, okolona zarostem. Oczy duże, wzrok skierowany na patrzącego. Na głowie, otoczonej promienistym, brązowym nimbem - rozbudowana korona cierniowa. Nad głową Jezusa zamknięta korona zwieńczona krzyżem, podtrzymywana przez dwa unoszące się anioły o pulchnych twarzach, okryte zwiewnymi szatami, osłaniającymi biodra. Anioł z lewej widoczny fragmentarycznie. Powyżej łukowato wysklepiony, brązowy pas z wijącym się ornamentem kwiatowym. Tło kompozycji: rytmicznie powtarzające się niewielkie prostokąty w układzie pasowym, pomalowane niebieską, transparentną farbą.
stan zachowania: zachowany fragmentarycznie
numer inwentarza: E/307/MT
uwagi:
Drzeworyt przedstawia prawdopodobnie Jezusa Nazareńskiego, o czym świadczyć może widniejący na jego piersiach szkaplerz oraz przypuszczalny układ postaci i widoczny fragment sznura na ramionach. Przedstawienie, ukazujące ukoronowanego cierniem Jezusa przed Piłatem, ze spętanymi rękami i szkaplerzem trynitarskim na piersiach rozpowszechnione zostało przez sprowadzonych z Hiszpanii trynitarzy, przybyłych do Polski w XVII wieku. Ich podstawowym charyzmatem była praca na rzecz wykupywania jeńców z niewoli. We wszystkich swoich domach zakonnych szerzyli kult cudownej figury z Madrytu. Do najpopularniejszych przedstawień należała rzeźba Chrystusa Nazareńskiego z kościoła Trynitarzy na Antokolu w Wilnie oraz z warszawskiego kościoła Trójcy Świętej na Solcu.